Μεγάλη σε συμμετοχή ήταν η Παναττική Συγκέντρωση που διοργάνωσαν οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις στην Αθήνα (Πλατεία Εθνικής Αντίστασης) και συμμετείχε ο Σύλλογός μας.
Μετά τη συγκέντρωση οι συνταξιούχοι πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας προς το υπουργείο Εργασίας. Εκεί οι εκπρόσωποι της Σ.Ε.Α, ανάμεσά τους και ο πρόεδρος Γιώργος Πεπόνης, είχαν τετ α τετ με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου, ζητώντας να συναντηθούν με την υπουργό Νίκη Κεραμέως.
Το ραντεβού δεν κατέστη εφικτό να πραγματοποιηθεί, λόγω υποχρεώσεων της υπουργού στη Βουλή, ωστόσο ο γενικός γραμματέας δεσμεύτηκε ότι πολύ σύντομα θα λάβει χώρα η συνάντηση. Τόνισε, μάλιστα, ότι η υπουργός είναι θετικά διακείμενη να συναντήσει τους εκπροσώπους των συνταξιούχων.
Στη συγκέντρωση, εκ των βασικών ομιλητών ήταν ο πρόεδρος του Συλλόγου μας Γιώργος Πεπόνης.
Ειδικότερα, τόνισε
«Καλημέρα σε όλους και καλώς ορίσατε.
Είναι φανερό, αγαπητοί συνάδελφοι, πως όλο και λιγότεροι αντιλέγουν στο ότι οι ολιγάρχες της χώρας έχουν την ιδανική κυβέρνηση για τα συμφέροντά τους.
Όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουμε ότι δημοσκόποι και μέσα ενημέρωσης λειτουργούν σαν παραμορφωτικός φακός προκειμένου να διαμορφώσουν την πλαστή εντύπωση ότι η Ν.Δ. είναι δυνατή και άτρωτη, παρά την ορατή πλέον δυναμική καθόδου της.
Ειδικότερα τα συστημικά μέσα αναμασούν το σανό που προσφέρει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, το παπαγαλίζουν και έτσι πολλοί, μαζί και συνταξιούχοι, το καταναλώνουν, με αποτέλεσμα να σκοντάφτουμε πάνω στο στερεότυπο: Tίποτα δεν γίνεται.
Κάπως έτσι, χωρίς αισιοδοξία, όραμα και ελπίδα στο λαό – με τις όποιες αντιδράσεις, χλωμές, διάσπαρτες και ανίκανες να αλλάξουν τη ροή των γεγονότων – έφτασε η κυβέρνηση, ανενόχλητη και χωρίς ουσιαστική αντιπολίτευση, μέσα σε έξη χρόνια, να παράξει στην κυριολεξία το πιο καταστροφικό έργο για τους πολλούς.
Η κυβέρνηση απαξίωσε πλήρως το κοινωνικό κράτος. Κατέστησε την Ελλάδα τελευταία στην προστασία των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, τελευταία στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, παράδειγμα τα τέμπη και οι υποκλοπές. Πρώτη στη διαφθορά με τελευταίο παράδειγμα τον ΟΠΕΚΕΠΕ.
Έφτασε τη χώρα μας να είναι πρώτη στα υπερκέρδη αλλά και στα αισχρά κέρδη. Πρώτη στη φτώχεια, πρώτη και στην ακρίβεια. Κρατάμε την ανάσα στο ταμείο του σούπερ μάρκετ και όταν ανοίγουμε τους λογαριασμούς ρεύματος.
Όμως με όλα αυτά που έγιναν, με τελευταίο το 13αωρο που ψηφίζεται σήμερα, το ποτήρι ξεχίλησε και η αντίστροφη, για την κυβέρνηση, μέτρηση έχει ήδη αρχίσει.
Η επιχείρηση ΔΕΘ απέτυχε. Οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη ήταν μια καλοστημένη απάτη και επειδή όλοι πλέον το έχουμε αντιληφθεί πάνε να μας τρελάνουν κιόλας. Λένε ότι δεν έχουμε καταλάβει ακόμη πόσο μας ωφελούν τα μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, γι’ αυτό και τα επαναλαμβάνουν συνέχεια.
Τα ψίχουλα βαφτίστηκαν «πακέτο στήριξης», η αδυναμία τους παρουσιάστηκε ως «μεταρρύθμιση», η μεγαλύτερη φορολογική και η κοινωνία για άλλη μια φορά βρέθηκε μπροστά στο ίδιο θέατρο.
Οι κυβερνώντες δεν έχουν καμιά σχέση με την κοινωνία. Ζουν σ’ ένα αποστειρωμένο κόσμο, μιλούν για ανάπτυξη την ώρα που η πλειοψηφία ζει τη χειρότερη φτώχεια των τελευταίων δεκαετιών.
Η κυβέρνηση αγνόησε τα πραγματικά προβλήματα και άφησε ξανά τους πολλούς στο έλεος της ακρίβειας. Αυτό όμως είναι κοινωνικό έγκλημα και η κυβέρνηση φαίνεται να την πάτησε.
Αυτή τη φορά το κοινό δεν χειροκροτεί. Ο κόσμος αδυνατεί, φωνάζει, δεν αντέχει άλλο. Το ίδιο και πολλαπλάσια ισχύει για μας τους συνταξιούχους και αυτό εμείς στη Σ.Ε.Α. το ξέρουμε γι’ αυτό και έχουμε επιλέξει το δρόμο που είναι ο μόνος τρόπος να ακουστούμε. Όσοι περισσότεροι βγούμε τόσο καλύτερα. Είναι η φωνή μας. Όσο πιο δυνατή είναι τόσο πιο πολύ θα μας ακούσουν.
Αυτό το κάνουμε και σήμερα.
Ζητάμε από την Κυβέρνηση εδώ και τώρα τα δώρα μας. Είναι πληρωμένα από εμάς. Ως πότε θα μας τα κλέβουν.
Να καταργηθεί ολόκληρη και όχι σε δόσεις η προσωπική διαφορά.
Να αυξηθούν οι συντάξεις. Τι κόλπο είναι αυτό το ανάπτυξη και πληθωρισμός δια του δύο.
Είναι λογικό να έχουμε ανάπτυξη για τη χώρα και πάγο για τους συνταξιούχους; Για ποιόν τελικά είναι η ανάπτυξη. Γι’ αυτούς που ήταν μια ζωή, τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τα κέρδη τους;
Να καταργηθεί το αίσχος της διπλής φορολογίας που λέγεται Εισφορά Αλληλεγγύης. 800 εκατομύρια μαζεύουν το χρόνο και δεν ντρέπονται να διαφημίζουν τα ούτε 200 εκατομύρια που δίνουν στους συνταξιούχους.
Απαιτούμε από την κυβέρνηση να δώσει λύση στο πελώριο θέμα των αναδρομικών του 11μηνου, να βάλλει τέρμα στην ταλαιπωρία ακόμη και αυτών των συναδέλφων που έχουν κάνει αγωγές.
Να τα δώσει σε όλους τους συνταξιούχους, χωρίς δικαστικά προαπαιτούμενα.
Τι θα γίνει με το θέμα του επικουρικού για τους συνταξιούχους του ΕΛ ΤΑ. Για 10 ολόκληρα χρόνια «κλέβουν» το μισό επικουρικό από 5.000 συνάδελφους. Πολλοί φεύγουν από τη ζωή. Περιμένουν να φύγουν όλοι;
Τι θα γίνει με τους700 επίσης συνάδελφους που η καλή Διοίκηση του ΕΛ ΤΑ μόνο αυτούς σημάδεψε και το 2020 τους πήρε τη μισή αποζημίωση, 15.000 ευρώ από τον καθένα στην κυριολεξία μέσα από την τσέπη τους. Ήταν αυτοί τα μαύρα πρόβατα;
Αγαπητοί συνάδελφοι, δεν χρειάζεται φιλοσοφία, έχουμε δίκιο και αφού έχουμε δίκιο πρέπει να καταλάβουμε γιατί δεν το βρίσκουμε και πρέπει επίσης να καταλάβουμε πως θα το βρούμε πριν χτυπήσει η καμπάνα, σ’ αυτή τη ζωή που υποφέρουμε όχι σε κάποιο μέλλον.
Μέλημά μας αυτή την περίοδο και πρέπει να είναι και δικό σας μέλημα, είναι να κάνουμε τους συναδέλφους που λείπουν να εγκαταλείψουν τους καναπέδες και να πεισθούν για την ανάγκη συνέχισης των αγώνων για την αναπλήρωση του χαμένου μας εισοδήματος, μακριά από διαχωριστικές πολιτικές ή κομματικές γραμμές.
Σ’ ότι με αφορά πιστεύω βαθιά στο μη διαχωρισμό των συνταξιούχων, δεν θέλω σε καμιά περίπτωση να είμαστε εμείς και οι άλλοι και πρέπει να το καταλάβουμε ότι, ανεξάρτητα από τις διαφορετικές μας προσεγγίσεις, αν θέλουμε να κερδίσουμε τη βελτίωση των όρων της ζωής μας πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί.
Τα προβλήματα είναι κοινά και το κλειδί για τη λύση τους είναι η ενότητα και ο αγώνας.
Δυναμώνουμε και τα δύο με την αισιοδοξία ότι θα έχουμε και τα ανάλογα αποτελέσματα.
Σας χαιρετώ και σας ευχαριστώ πολύ».
