Γράφει ο Φίλιππος Θωμάς
Το πολιτικό – οικονομικό σχέδιο που εξήγγειλε η Κυβέρνηση στην Διεθνή Έκθεση Θεσ/νίκης (Δ.Ε.Θ) δεν είναι απλά λανθασμένο, είναι επικίνδυνο.
Την ώρα που η χώρα μας με βάση τα πρόσφατα στοιχεία της EUROSTAT βρίσκεται στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σ ’όλους τους οικονομικούς δείκτες που αφορούν τους Έλληνες πολίτες (μονάδες αγοραστικής δύναμης, δυνατότητα πρόσβασης σε βασικά αγαθά, διαβίωση κάτω από τα όρια της φτώχιας), η Κυβέρνηση επιδίδεται σ’ ένα επικοινωνιακό κρεσέντο, αποκρύπτοντας ότι μόνο στον πληθωρισμό βρισκόμαστε στην κορυφή.
Την ώρα που η ακρίβεια μαστίζει κάθε Ελληνικό νοικοκυριό, γεγονός που δεν οφείλεται στην ενεργειακή κρίση όπως μέχρι τώρα ισχυρίζονταν οι κυβερνώντες, αλλά στο ότι η χώρα είναι παραδομένη στα ΚΑΡΤΕΛ της ενέργειας, της υγείας, των τραπεζών, της στέγης, της διατροφικής αλυσίδας, η Κυβέρνηση όχι απλώς δεν παρεμβαίνει, αλλά ομνύει όλο και περισσότερο στους νόμους στης αγοράς.
Την ώρα που η χώρα μας εγκαλείται διαρκώς από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για μείωση συντελεστών Φ.Π.Α σε βασικά είδη πρώτης ανάγκης και απειλείται με παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και επιβολή προστίμων, η Κυβέρνηση αρνείται να εφαρμόσει τις αποφάσεις της συντηρητικής και νεοφιλελεύθερης Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Την ώρα που οι έμμεσοι φόροι στην χώρα μας έχουν φθάσει στα ουράνια – οι πιο άδικοι φόροι πού πλήττουν δυσανάλογα τα πλατιά λαϊκά στρώματα -και τα έσοδα από Φ.Π.Α, ξεπερνούν κάθε φορά την όποια προσδοκία, η Κυβέρνηση επαίρεται για την εμμονή της στην διατήρηση υψηλών συντελεστών Φ.Π.Α και την αποτελεσματικότητα στην είσπραξή τους.
Την ώρα που η Κυβέρνηση εισπράττει τεράστια ποσά από τον Φ.Π.Α, ένα μικρό μέρος από την υπέρβαση των στόχων της έρχεται και το εξαγγέλλει με τυμπανοκρουσίες ως τάχα την ‘’μεγαλύτερη φορολογική μεταρρύθμιση” η οποία προέρχεται από την υπερφορολόγηση των πολιτών μέσω των έμμεσων φόρων.
Την ώρα που η Κυβέρνηση εξαγγέλλει την ‘’δίκαιη‘’ φορολογική μεταρρύθμιση εξαιρεί προκλητικά όσους αμείβονται μέχρι 900 ΕΥΡΩ το μήνα -δεν θα έχουν καμία μείωση φόρου- ενώ ευνοεί τα μέγιστα, όσους αμείβονται με πάνω από 40.000 χιλ. ΕΥΡΩ ετησίως. Μειώνει τους φόρους για ενοίκια πάνω από 1.000€, μηνιαίως, ενώ αφήνει απείραχτο το φόρο μέχρι 1.000€ από ενοίκια, γιατί προφανώς μπορεί να υπάρχει και κανένας μισθωτός ή συνταξιούχος στην κατηγόρια αυτή. Δεν μπορεί ούτε εδώ να κρατήσει τα προσχήματα ότι δηλαδή είναι Κυβέρνηση των ολίγων και κινείται σ’ όλη της τη διαδρομή με ταξικό πρόσημο.
Των ώρα που ανακοινώνει με πομπώδη τρόπο, από το 2027 και το ½ από το 2026, την εξάλειψη της περιπέτειας της προσωπικής διαφοράς- που θεσπίστηκε δήθεν για να περιφρουρήσει τις συντάξεις κατά τον Κο Κατρούγκαλο – εξαιρεί όσους έχουν προσωπική διαφορά και από το επίδομα των 250ΕΥΡΩ, ανεξάρτητα αν ο συνταξιούχος καλύπτει τα εισοδηματικά κριτήρια των 14.000χιλ. ΕΥΡΩ ετησίως που θεσπίστηκαν. Να μη ξεχνάμε ότι η Κυβέρνηση είχε δεσμευτεί για την άμεση κατάργησή της και ότι εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι στερήθηκαν τις αυξήσεις των ετών 2023-2024-2025 της τάξης του 15%. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να διευρυνθούν ακόμη περισσότερο οι μεγάλες αδικίες εντός του ασφαλιστικού μας συστήματος.
Την ίδια ώρα η Κυβέρνηση διατηρεί στο ακέραιο τον πιο άδικο φόρο, την εισφορά Αλληλεγγύης (Ε.Α.Σ). Δεν την καταργεί όπως είχε δεσμευτεί, άλλα ούτε την μειώνει κατ’ ελάχιστο. Δεν βρήκε να πει ούτε μια κουβέντα για την 13η και 14η Σύνταξη, που ενώ έχουν καταβληθεί ασφαλιστικές εισφορές, κόπηκαν τόσο άδικα, αυθαίρετα και προκλητικά. Αυταπόδεικτο πλέον ότι τα οφέλη της ανάπτυξης αποτελούν αποκλειστικά προνόμια μιας μειοψηφίας.
Ανακοινώθηκε επίσης η πρόθεση της Κυβέρνησης να θεσμοθετήσει την 13ωρη εργασία. Το αφήγημα της Κυβέρνησης και των φίλα προσκείμενων Μ.Μ.Ε. είναι ότι αποτελεί πρόσβαση στην επιπλέον αμοιβή, αλλά στην πραγματικότητα αναπαράγει την φτώχεια και την ανασφάλεια, κρατώντας τους μισθούς καθηλωμένους. Το σύστημα εξαναγκάζει τους εργαζόμενους να πουλήσουν τον ελεύθερο χρόνο τους και να θυσιάσουν την υγεία τους προκειμένου απλώς να επιβιώσουν. Από το ίδιο βήμα της ΔΕΘ βλέπουμε να χύνονται κροκοδείλια δάκρυα για την δημογραφική συρρίκνωση του Ελληνισμού ενώ παράλληλα προωθούν ένα πολίτη- εργαζόμενο μόνιμα κουρασμένο, αποτραβηγμένο από τα κοινά, με απρόβλεπτα μελλοντικά προβλήματα υγείας, κλείνοντας τα μάτια στα προβλήματα στέγης, ακρίβειας, εργασίας και αμοιβών των Ελλήνων πολιτών.
Είναι η πιο σκληρή μορφή αναχρονισμού ένα θεσμικό πισωγύρισμα με το προσωπείο ευκαιρίας που παραπέμπει σε καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα.
Γευόμαστε η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών το αδιέξοδο του νεοφιλελεύθερου «μονόδρομου», που η Κυβέρνηση ακολουθεί. Μέχρι τώρα κάτω από τα όρια της φτώχειας ζούσαν οι άνεργοι, οι μερικώς απασχολούμενοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι αμειβόμενοι με τον κατώτατο μισθό, οι μονογονεϊκές οικογένειες. Πλέον μεταφέρονται βίαια σε καθεστώς φτώχιας νέα κοινωνικά στρώματα. Σχεδόν όλοι οι Μισθωτοί, οι Συνταξιούχοι, οι Αγρότες, οι Κτηνοτρόφοι, οι Μικρομεσαίοι, στοιβάζονται στην ανέχεια και την εξαθλίωση.
Βιώνουμε το θνησιγενές μοντέλο των απελευθερωμένων αγορών και των αποκλεισμένων κοινωνιών. Μόνο το 10% των πολιτών δηλώνει ότι δεν αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες στην καθημερινότητα τους.
Έχουμε οδηγηθεί χωρίς επιστροφή στην κοινωνία του ενός τρίτου με απρόβλεπτα αποτελέσματα.
Εκτίμηση μου είναι.
Ότι η Κυβέρνηση θα διολισθαίνει όλο και περισσότερο στα θέματα Δημοκρατίας. Περιφρονεί διαρκώς τους θεσμούς. Τα γεγονότα στη Βουλή, για να καλύψει τις ευθύνες των Υπουργών της ( Υποκλοπές, Τέμπη, ΟΠΕΚΕΠΕ κ.λ.π. ) δηλαδή τις δικές της ευθύνες, αποτελούν πρωτοφανή γεγονότα.
Οι αγώνες των εργαζόμενων των Συνταξιούχων και νέων κοινωνικών στρωμάτων θα ενταθούν. Η Κυβέρνηση θα γίνει πιο αυταρχική, επιστρατεύοντας την βία και την καταστολή.
Ο δικός μας μονόδρομος είναι η προώθηση των αιτημάτων μας μέσω της αποκάλυψης, της τεκμηρίωσης, του διάλογου, αν υφίσταται.
Όπλα μας η ενότητα και ο Αγώνας μας.
Η δική μας φωνή, η φωνή όλων των Συνταξιούχων, καταργεί έστω και με αυτό τον τρόπο την προσωπική διαφορά την οποία όλοι είχαν προδιαγράψει ότι θα την έλυνε η ίδια η ζωή, δηλαδή ο θάνατος ενός εκάστου Συνταξιούχου που την ελάμβανε.
Είμαστε αναγκασμένοι και υποχρεωμένοι προς αυτή την κατεύθυνση να προχωρήσουμε, εξαντλώντας κάθε αγωνιστική δυνατότητα .
