Καλημέρα Αγαπητοί συνάδελφοι,
Σήμερα μετά από μια κοινή πορεία τόσων ετών έφτασε η στιγμή να σας αποχαιρετήσω και να σας ευχαριστήσω για τη συνεργασία που είχα μαζί σας.
Είναι φυσιολογικό μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας να νιώθω λίγο αμήχανα την στιγμή αυτή που σας ανακοινώνω την αποχώρησή μου.
Φεύγω ωστόσο ευτυχισμένος που μπόρεσα να ολοκληρώσω τη θητεία μου, ως πρόεδρος, σ’ αυτό το Σύλλογο.
Εκτιμώ ότι η κατάλληλη στιγμή είναι τώρα και ο λόγος της αποχώρησής μου είναι η κόπωση αλλά κυρίως η ανάγκη της ανανέωσης που εγώ πάντα ήθελα να υπηρετώ.
Θα παραμείνω στο Δ.Σ. ως απλό μέλος, ρόλος επίσης σημαντικός και δεσμεύομαι να διασφαλίσω μια ομαλή μετάβαση, θέτοντας τον εαυτό μου στη διάθεση του νέου μας προέδρου.
Ο Σύλλογος θα είναι για μένα πάντα πρώτος στην καρδιά μου, γιατί εκτός των άλλων με βοήθησε να εξελιχθώ και προσωπικά. Πάντα θα του το χρωστάω αυτό γιατί δεν είναι απλά ένας Σύλλογος, είναι οι άνθρωποί του.
Είχα τη χαρά και τη τιμή να γνωρίσω σπουδαίους ανθρώπους όλα αυτά τα χρόνια, οι οποίοι, πέρα από τη συναδελφική μας σχέση, με τίμησαν με τη φιλία και την εμπιστοσύνη τους.
Στους συναδέλφους μου και όλους όσους συμπορευτήκαμε μαζί λέω ένα απλό κι ειλικρινές «ευχαριστώ» για το νόημα και την αξία που έδωσαν σε αυτό το κομμάτι της ζωής μου.
Ήταν τιμή μου που υπηρέτησα τον Σύλλογο από τη θέση του προέδρου αυτά τα επτά χρόνια. Πιστεύω ότι η συνεπής ενασχόληση και δράση μου έκανε τους συνάδελφους να με αποδεχτούν κατ’ αρχή και να συσπειρωθούν γύρω μου σε μεγάλο βαθμό, πολλές φορές ανεξάρτητα της ψήφου τους, τόσο στις πολιτικές όσο και τις εκλογές του Συλλόγου μας.
Ωστόσο η όποια επιτυχία ή αποτυχία αυτής της θητείας είναι στην κρίση τόσο τη δική σας όσο και των συναδέλφων.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους πίστεψαν και στήριξαν την προσπάθεια αυτή.
Ιδιαίτερα ευχαριστώ το προσωπικό του Συλλόγου και θέλω να ξεχάσουν τις στιγμές που ίσως τους πίεσα, προκειμένου να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Θέλω όμως να ζητήσω συγνώμη αν κάποιους τους έθιξα γατί να τους έβλαψα αποκλείεται.
Σαφώς σε όλων των ειδών τις σχέσεις υπάρχουν κρίσεις, όμως ο τελικός απολογισμός από την επταετή μου θητεία εδώ, ως πρόεδρος, έχει πιστεύω θετικό πρόσημο, αποτέλεσμα της πολυετούς αφοσίωσής μου.
Στο τέλος μένει η αγάπη, ο σεβασμός και η εκτίμηση, που από πλευράς μου περισσεύουν για όλους τους συνάδελφους.
Είμαι ευγνώμων για τις εμπειρίες που απέκτησα κατά τη διάρκεια της θητείας μου και εύχομαι η συνέχεια για το Σύλλογό μας να είναι περισσότερο επιτυχής και αποδοτική.
Βασική μου αρχή που πρέσβευα πάντα αλλά και υπηρέτησα ήταν η ενότητα των μελών του Συλλόγου, αλλά και του Διοικητικού Συμβουλίου, η αλληλεγγύη και η χωρίς εσωστρέφεια λειτουργία των οργάνων.
Εδώ αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω και τα μέλη του Δ.Σ. της ΔΑΚΕ που σε πολλές περιπτώσεις στήριξαν τις προσπάθειες του Συλλόγου, στο διάστημα που ήμουνα πρόεδρος.
Να ευχαριστήσω ιδιαίτερα όλα τα μέλη των Περ/κών Επιτροπών που συνέβαλαν τα μέγιστα στο να αναπτυχτεί ο Σύλλογος. Να υπάρξει η πολυπόθητη ισοτιμία των συναδέλφων που μένουν στο Λεκανοπέδιο με αυτούς που κατοικούν στα απώτερα σημεία της Χώρας.
Ολοκληρώνω αυτό το ταξίδι με ήσυχη τη συνείδησή μου, ότι υπηρέτησα τον Σύλλογο και το συμφέρον των συναδέλφων με απόλυτο αίσθημα υψηλής ευθύνης, ξεπερνώντας στεγανά και στερεότυπα, συχνά υπερβάλλοντας εαυτόν.
Θέλω και αυτή την ώρα να επισημάνω τη βασική μου συνδικαλιστική θέση που συνοψίζεται σε δυο μόνο λέξεις: «Όλοι μαζί».
Θεωρούσα και θεωρώ ότι χωρίς κοινή προσπάθεια, χωρίς μαζική συμμετοχή, χωρίς διάθεση αλληλεγγύης μεταξύ μας δεν μπορούμε να καταφέρουμε το παραμικρό.
Ιδιαίτερα σε αυτή, την πολύ δύσκολη περίοδο για τους συνταξιούχους η συμμετοχή όλων μας είναι το μόνο στοιχείο που μπορεί να μας κρατήσει όρθιους.
Τώρα, με τις αποσκευές της εμπειρίας γεμάτες, αλλά και πλούσιες από την έκφραση θετικών συναισθημάτων εκ μέρους των συνοδοιπόρων μου, ξεκινώ ένα νέο κεφάλαιο της ζωής μου, αφιερώνοντας ακόμη περισσότερο και πιο ποιοτικό χρόνο στους δικούς μου ανθρώπους: τα παιδιά μου, τα εγγόνια, τη σύζυγο και τα αδέλφια μου.
Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι πρόκειται να αποσυρθώ, ότι θα κάτσω στον καναπέ μου, ότι θα αναζητήσω τη βολή μου.
Θα είμαι πάντα δίπλα στο Σύλλογό μας, θα συμμετέχω στο Δ. Σ. ως απλό μέλος και φυσικά θα πρωτοστατώ σε όλους τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας για την υπεράσπιση των συντάξεών μας και όχι μόνο.
Ταυτόχρονα πιστεύω, με αισιοδοξία και με μια ασίγαστη θέληση για κοινωνική προσφορά, ότι αν έχω υγεία θα έχω και τη δύναμη να συνεχίσω να εργάζομαι με όποιο τρόπο μπορώ για την πρόοδο του τόπου μας και των συνανθρώπων μας.
Σας ευχαριστώ.
Eυχαριστώ από καρδιάς και όλους τους συνταξιούχους του ΕΛ ΤΑ για την εμπιστοσύνη και στήριξή τους
και τους ζητώ συγγνώμη για ό,τι ήταν στις προσδοκίες τους, και δεν το κατάφερα.
Εύχομαι σε όλους σας να έχετε υγεία και καλή δύναμη.
