Ξανά στις επάλξεις και στον αγώνα!

Διοίκηση και συνάδελφοι μέλη του Συλλόγου μας, έδωσαν το παρών στο Συλλαλητήριο που διοργάνωσε η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα των Συνταξιούχων, στην Πλατεία Κλαυθμώνος, την Τρίτη 20 Απριλίου 2021.

O πρόεδρος του Συλλόγου Γιώργος Πεπόνης, όντας ένας εκ των κεντρικών ομιλητών, αναφέρθηκε εκτενώς στα θέματα που απασχολούν όλους τους συνταξιούχους, ενώ έκανε ιδιαίτερη μνεία στο μείζον ζήτημα της αποζημίωσης που αφορά τους συνταξιούχους ταχυδρομικούς.

To βίντεο με την ομιλία του προέδρου

Στην ομιλία του ο κ.Πεπόνης ανέφερε τα εξής:

Αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες καλημέρα.

Βλέπω ότι και  στο φόρτε της  πανδημίας, είμαστε παρόντες. Προσέχουμε τον κορονοιό και το δείχνουμε με τις μάσκες μας και τις αποστάσεις.

Επομένως δεν μπορούν να μας προσάψουν ούτε  και την έλλειψη προσωπικής ευθύνης, όπως το συνηθίζουν τελευταία οι κυβερνώντες, για να κρύψουν την παταγώδη αποτυχία στους χειρισμούς της πανδημίας και του μεγαλύτερου χρονικά  σε όλη την Ευρώπη  λοκντάουν.

Απέτυχαν οικτρά.

Το ΕΣΥ, χωρίς προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού, έχει γονατίσει, τα νοσοκομεία, χωρίς τις απαραίτητες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, είναι σε τραγική κατάσταση και οι ιδιώτες παραμένουν στο απυρόβλητο να πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους.

Οι άνθρωποι μισούν ό,τι δημόσιο, υγεία, παιδεία, πρόνοια, συντάξεις.

Εδώ που τα λέμε στο θέμα της πανδημίας, είμαστε εν πολλοίς «τυχεροί» , γιατί από τις εκλογές ως την εκδήλωσή της μεσολάβησε λίγος χρόνος και δεν πρόλαβαν, όπως εξάλλου το είχαν διακηρύξει,  να διαλύσουν τελείως το Ε.Σ.Υ.

Η Κυβέρνηση και ο κος Μητσοτάκης νόμιζαν ότι θα τη βγάλουν καθαρή με τα χειροκροτήματα των γιατρών και νοσηλευτών στην αρχή  της πανδημίας και την πρωθυπουργική υπόσχεση ότι θα στηρίξει το ΕΣΥ.

Η Κυβέρνηση, την ίδια ώρα που οι θάνατοι, όχι μόνο από τον κορονοιό αλλά και από έλλειψη περίθαλψης για ασθένειες πέραν αυτού, αυξάνονται κατακόρυφα, φιλοτεχνεί μια εικόνα κανονικότητας, εικόνα ρόδινη που διατηρείται και ανανεώνεται συνεχώς από τα καλά πετσωμένα  Μ.Μ.Ε., που προσπαθούν από το πρωί ως το βράδυ να μας πείσουν ότι  έχουμε μια Κυβέρνηση που τα κάνει όλα καλά και εμείς να ευχαριστούμε το Θεό που έχουμε αυτή την Κυβέρνηση.

Εδώ το κράτος των αρίστων έφτασε στο σημείο να καλέσει σε συνάντηση με τον πρωθυπουργό, προκειμένου να διαφημίσουν τον εμβολιασμό,   συνδικαλιστές – όχι από τη Σ.Ε.Α. που εκπροσωπεί σχεδόν το σύνολο των συνταξιούχων –  αλλά κάποιους που δεν είπαν κουβέντα για τα υπαρκτά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνταξιούχοι.

Αναφέρομαι ενδεικτικά:

Δεν είναι πρόβλημα που συνάδελφοί  μας κάνουν δύο, τρία, τέσσερα ακόμη και πέντε χρόνια να πάρουν τη σύνταξή τους; Όταν μας διαβεβαίωναν  ότι αυτό θα γινόταν σε λίγα λεπτά  της ώρας και με το πάτημα ενός κουμπιού και αντ’ αυτού μεγέθυναν το πρόβλημα.

Έδιωξαν τους χιλιάδες εργαζόμενους πτυχιούχους, έβαλαν τον μάνατζερ και τώρα θα βγάζουν λέει τις συντάξεις παλαιές και νέες διαπιστευμένοι λογιστές και δικηγόροι.

Δηλώνουν ότι είναι ντροπή οι νέοι να πληρώνουν εμάς τους συνταξιούχους και έτσι με κοινωνικό αυτοματισμό ετοιμάζουν την μπίζνα του αιώνα με την παράδοση της επικουρικής ασφάλισης στις «αρπακτικά». Λυπούνται δήθεν τους νέους αλλά δεν λένε  κουβέντα για τη σημερινή ξευτίλα των μεροκάματων και των μισθών τους, ούτε ότι εμείς έχουμε χρυσοπληρώσει τις συντάξεις μας και οι κυβερνήσεις, με διάφορους τρόπους (δομημένα ομόλογα των κουμπάρων – P.S.I. του Βενιζέλου κ.λ.π.) άδειασαν τα ασφαλιστικά μας ταμεία.

Λένε τα μεγαλύτερα ψέματα με την απόλυτη φυσικότητα. Με το νομοσχέδιο έκτρωμα του κου Χατζηδάκη αποδιαρθρώνονται οι εργασιακές σχέσεις με άμεσο αντίκτυπο στο ασφαλιστικό και τις συντάξεις μας. Το σχήμα χαμηλές απολαβές, ως εργαζόμενοι – μεγαλύτερες συντάξεις, ως συνταξιούχοι  είναι αισχρός εμπαιγμός.

Μέρες τώρα υμνούν το 10ωρο, αφήνουν τους εργαζόμενους στο έλεος της εργοδοσίας  και μας δουλεύουν και από πάνω. Θα μαζεύουν δήθεν τις ελιές, λες και αυτές ως τώρα έμεναν αμάζευτες.

Μας υπόσχονταν αναδρομικά με το τσουβάλι  και με την πιλοτική δίκη βρήκαν τον τρόπο να τα πετσοκόψουν. Τα περιόρισαν στο 11μηνο και το χειρότερο, απέκλεισαν 1,5 εκατομμύριο συναδέλφους που έπαιρναν κάτω από 1.000 ευρώ.

Αυτό δείχνει θράσος και υποκρισία. Όλα ήταν μεθοδεύσεις για την κλοπή της ψήφου των συνταξιούχων. Tους πήραμε όμως χαμπάρι, έστω και κατόπιν εορτής, μόνο και μόνο από την, με δικό τους νόμο, νεκρανάσταση της προσωπικής διαφοράς και κατάργηση της λεγόμενης 13ης σύνταξης, με την άθλια δικαιολογία ότι αυτή ήταν κουτσουρεμένη.

Τι να περιμένουμε από αυτούς που έβαζαν μέσον στους δανειστές να κοπούν οι συντάξεις από την προηγούμενη Κυβέρνηση και όταν τελικά δεν το κατάφεραν να κοπούν είπαν το αμίμητο ότι έγινε ανταλλαγή με το Μακεδονικό;

Έκτοτε κάθε μέρα με δημοσιεύματα και ειδικά τα σαββατοκύριακα στα τηλεπαράθυρα, που δύσκολα ξεχωρίζει κάποιος τους δημοσιογράφους από τους υπουργούς, μας φλομώνουν με «αυξήσεις» και πολλά «αναδρομικά».

Μα δεν ντρέπονται, δεν ξέρουν ότι τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια; Τι θα κάνουν τώρα; 20 ο μήνας. Κοντεύει Πάσχα  και μέχρι αυτή την ώρα κάνουν τουμπεκί. Μακάρι να μας εκπλήξουν θετικά στη συνάντηση που θα ακολουθήσει.

Τελειώνοντας, αγαπητοί συνάδελφοι, επιτρέψτε μου σαν συνταξιούχος του ΕΛ ΤΑ να εκφράσω τον πόνο ψυχής των συναδέλφων μου ταχυδρομικών για το κατάντημα της  επιχείρησης με την μεγαλύτερη ίσως κοινωνική προσφορά και να διαμαρτυρηθώ έντονα,  νομίζω και για λογαριασμό σας, για τη διάλυση του Ταχυδρομείου.

Καλό ωστόσο είναι να ξέρουμε ότι η διάλυση της ΔΕΗ χτες, του ΕΛ ΤΑ σήμερα και του επικουρικού αύριο, δεν είναι βίτσιο κάποιων υπουργών, είναι η ίδια η κυβερνητική πολιτική που θέλει με διάφορες μεθοδεύσεις να παραδοθεί ό,τι δημόσιο στους ιδιώτες, δήθεν, επενδυτές.

Ειδικότερα εδώ στον ΕΛ ΤΑ Κυβέρνηση και Διοίκηση για να απαλλαγούν από τους παλαιότερους και επόμενα ακριβότερους υπαλλήλους, μεθόδευσαν εθελούσια έξοδο, χρυσώνοντας το χάπι με 140 εκατομμύρια.

Ακούστε όμως το παράδοξο και τραγελαφικό ταυτοχρόνως.

Οφείλουν σε 700 συνάδελφους ακόμη τη μισή αποζημίωση, με τη δικαιολογία ότι τότε δεν είχε χρήματα η επιχείρηση. Θυμίζουμε ότι η Διοίκηση του ΕΛ ΤΑ, με απόφαση που πήρε το Μάρτη του 2020, έκοψε τη μοναδική αποζημίωση απόλυσης που έπαιρναν οι συνάδελφοι και από 30.000 ευρώ, αυθαίρετα και παρά τη Σ.Σ.Ε., τους έδωσε 15.000 ευρώ. Έφτασε να τιμωρήσει αναδρομικά και αυτούς που είχαν αποχωρήσει πριν την απόφαση, δηλαδή το 2019.

Τώρα που έχει χρήματα και δεν τα δίνει αυτό λέγεται «κλοπή» και όταν, όπως έγινε, «αποζημίωσε» τόσο αυτούς που αποχώρησαν πριν τους 700 όσο και αυτούς που αποχωρούν τώρα, δηλαδή μετά τους 700 αυτό λέγεται  αίσχος. Είναι αίσχος αλλά δεν θα περάσει.

Έτσι όπως διαμορφώνεται  η κατάσταση, συνάδελφοι, την πανδημία θα διαδεχθεί η οικονομική κρίση. Ο πακτωλός των χρημάτων που ακούμε ότι θα έλθουν προορίζεται, σύμφωνα και με το σχέδιο Πισσαρίδη, για τους λίγους. Πληρώσαμε ακριβά το τίμημα των μνημονίων. Τώρα ετοιμάζουν να πληρώσουμε  και το κόστος της ανάκαμψης. Για να μη συμβεί αυτό ο αγώνας  είναι μονόδρομος. Εμείς θα επιμείνουμε είναι και υποχρέωσή μας να συσπειρωθούμε όλοι στη Συντονιστική  Επιτροπή και να τον δυναμώσουμε για να έχουμε  αποτελέσματα.

Προϋπόθεση η υγεία που την εύχομαι για όλους.

Σας ευχαριστώ πολύ.